Het wordt weer tijd voor wind in de rug…

In de blog van juli vorig jaar luidde de titel “Ons emigratie avontuur is over”. Een misleidende titel (excuses daarvoor…) die de strekking van het blog niet dekte. Het avontuur was over, omdat Mallorca “gewoon” ons thuis was geworden. Nu we weer tijdelijk terug zijn in Nederland en we langzaam beginnen te verlangen naar thuis, stappen we hopelijk vanaf juli hernieuwd in een avontuur. Het voelt alsof we opnieuw gaan emigreren met de keuzes en stress die daarbij komt kijken. Covid heeft ons veel pijn gedaan maar ook veel geleerd. Wies en ik zijn de tegenwind moe aan het worden. Het wordt weer tijd voor wind in de rug…

Ons leven in Nederland

“Ik ga echt niet aan de slag in de zorg”, was het eerste wat Wies zei toen we onze terugkeer naar Nederland aan het bespreken waren. “Ik wil niet terug naar dat leven”. Inmiddels werkt ze alweer enige tijd voor de Zorggroep en draait ze net als vroeger haar diensten. Ongelooflijk om te zien hoe snel ze de knop heeft omgezet en haar ervaring en kunde weer inzet voor de ouderen in onze samenleving. Ze lijkt het zelfs leuk te vinden. Ik heb ontzettend veel respect voor haar hoe ze hiermee omgaat. De cliënten en collega’s lopen weg met haar en zouden niets liever willen dan dat ze voor altijd blijft. Ik ben superblij en trots dat Wies met mij een contract voor het leven heeft gesloten…

Zelf ben ik aan de slag bij een van de grootste callcenters van Europa. Dit bedrijf verzorgt in opdracht van de GGD het Covid-project. We plannen afspraken voor testen en vaccineren. Een gigantische operatie waar bijna 10.000 mensen dagelijks hun uiterste best doen om dit allemaal zo goed mogelijk te regelen. Geen gemakkelijke opgave omdat de politieke en media-druk groot is (zie het nieuws over een datalek een aantal weken terug) en de urgentie om iedereen zo snel mogelijk te vaccineren groot is. Bijzonder en leuk om de achterkant van deze operatie mee te krijgen. Leerzaam ook omdat ik nog geen ervaring had met het werken als manager in een top-down gestuurde organisatie waarbij kpi’s belangrijk zijn. En waar er zo maar 1 uur gediscussieerd wordt over of een telefoontje exact volgens het voorgeschreven script moet of dat er ook ruimte is voor empathie. Mensen die me kennen weten dat ik enorm recalcitrant kan worden van organisaties die het systeem leidend laten zijn. Ik weet me tot nu toe goed in te houden...

Floor en Maartje hebben het druk met hun eigen levens. Floor zit in het examenjaar Atheneum en dat is zeer druk en aanpoten. Zeker onder de huidige omstandigheden waar het leren verre van optimaal is en de ruimte voor de noodzakelijke ontspanning erg beperkt. Ik zou niet met haar willen ruilen moet ik zeggen. Mooi om te zien dat ze er alles aan doet om te slagen. Het is haar zeer gegund dat ze het gaat redden en de volgende stap kan gaan maken in haar jonge leven. Met wie ik momenteel wel zou willen ruilen is met Maartje. Het leven lijkt haar toe te juichen en ze haalt ongelooflijke cijfers op de universiteit. Wij weten dat zij, net als Floor, hard werkt en toegewijd haar ding doet en dat het allemaal niet vanzelf komt. Het is ook vooral haar positieve levensinstelling waarmee ze zaken afdwingt. Maartje, mag ik een dagje met je ruilen om zo die heerlijke positieve energie van je te tanken?

Komende week verhuizen we (voor de zoveelste keer in een jaar…) naar een eigen stekje in Horst-America. De gastvrijheid die we van Wendel en Gerard hebben gekregen is onbetaalbaar. Muchas, muchas gracias! Horst-America wordt onze laatste halte voordat we weer teruggaan naar huis. Want dat we weer op Mallorca gaan wonen kent voor Wies en mij geen enkele twijfel. Er zijn weer wat zaken te regelen zoals een nieuw (t)huis zoeken op Mallorca en met name het inrichten van ons nieuwe bedrijf vergt veel regelwerk. Zeker als je een bedrijf in Spanje combineert met een bedrijf in Nederland. Tsjemig wat een papierwerk en een gedoe om bijvoorbeeld alleen al een zakelijke rekening te openen.

Een nieuw avontuur!

Als je je trouwens afvraagt wie die man op de foto is; dat is Martin Lukasse. Hij heeft in 2020 meegedaan aan het NK Tegenwindfietsen en is op het podium geëindigd.Dit bijzondere NK is een jaarlijks terugkerend open Nederlands Kampioenschap dat plaatsvindt in Zeeland op de beroemde Neeltje Jans bij storm (windkracht 7 of hoger). Er wordt tegen de wind in gefietst op door de organisatie aangeleverde herenfietsen zonder versnellingen en met terugtraptem. Hoe sterk en volhardend (sommige zullen zeggen “hoe idioot”) moet je zijn om dit volbrengen. Hoe blij zijn Wies en ik dat Martin ons bedrijf komt versterken en zelfs volwaardig compagnon is geworden van Bike Villas Travel. Met zijn kwaliteiten, inbreng en inzet erbij gaan we ook de laatste tegenwind overwinnen. Het wordt weer tijd voor wind in de rug en voor het leuke werk. Vanaf april zijn we live met het nieuwe bedrijf en medio mei organiseren we ons eerste fietsarrangement in een Bike Villa in Zuid-Limburg/Voerstreek. Op naar een nieuw avontuur!

Saludos Wies en Ed